غزل
سُبک ریجھاں سولی 'تے لٹکا گیوں کجھ اِس طرح ۔
پیڑاں دے سنسار وچّ توں پا گیوں کجھ اس طرح ۔
مشکلاں وچ گُزر دی ہر وقت ہُن ایہ زندگی،
زندگی نوں موت وچ بدلاء گیوں کجھ اِس طرح۔
ریجھاں سدھراں ساریاں ہن دُھکھدیاں ہی رہندیاں،
اگنی یاداں دی توں دِل نوں لا گیوں کجھ اس طرح۔
تیرے تُر جاون توں مگروں چین نہ آیا کدے ،
دُکھاں دی سولی 'تے توں لٹکا گیوں کجھ اس طرح۔
توں سیں پرچھاواں 'تے میں ساں رُکھّ کِدّاں بدلدی،
وقت ہے نہ ٹھہردا سمجھا گیوں کجھ اس طرح ۔
تیرے بِرہا وِچّ 'موہل' بھوگدی سنتاپ ہے ،
دِل دے ویہڑے غم دا بوٹا لا گیوں کجھ اس طرح ۔
ویرپال کور موہل ،بٹھنڈہ
No comments:
Post a Comment