مکّے اتے مدینے
پھُل کِردے تیرے ہاسیاں چوں
توں مینوں تاریاں دِتّی چھاں ورگا
توں مینوں مکّے اتے مدینے جیہا
توں مینوں رب دے ناں ورگا
توں میری مسیحا تے توں میرے پُنِیا تے
توں میرے دِل دے بنیرے تے بیٹھے کاں ورگا
کدے تیرے غم دی
دُھپ مینوں تے ساڑے نا
توں کِسے اِندر لوک
جیہی تھاں ورگا
لڑ کے نال لُکائی دے
مساں تینوں پایا اے
توں سوہندا متھّے تے سگّی پھُل وانگوں
تے میری چوڑے والی بانہہ ورگا
کاش تینوں پاون لئی
اِندر کدے وی بھٹکے نا
توں مہکاں لدڑے باغ جیہا
توں وسدے رسدے غاراں ورگا
شاعرہ
اِندرجیت اِندر لوٹے
انڈیا
شاہ مُکھی لپّی
سلیم آفتاب سلیم قصوری
No comments:
Post a Comment