چڑھدے پنجاب دی نامور شاعرہ دوی سِدھو ہوراں دی قلم دا ادبی رنگ:
1
کِہڑی اُنگل
باپو دی اُنگل تے
وجّی داتری
فون کر پتہ لَینی آں۔
کِہڑی اُنگل تے
سٹّ وجّی باپو؟
اگّوں
سہِج متے
پتہ کیہ کہِندا؟
جِہڑی اُنگل نوں
پھڑھ کے توں
تُرنا سِکھیا سی پُتّ۔
تے اگّوں
مینوں کوئی گلّ نہ آئی۔
2
دعوہ
اوہ کردا ہے
دعوہ
کہ
دُنیا دی
ہر خوبصورت عورت
بےوفا ہے
میں
کہِنی آں
قائم رہیں
آپنے اس دعوے تے
میں بھجن نئیں دینا
جاں تاں کہِدے
تیری ماں سوہنی نئیں
جاں
کہِدے
اوہ بےوفا ہے۔
3
گُڈّیاں
مینھ
نہ پوے
گُڈّیاں ساڑدیاں نے
نیانیاں کُڑیاں
کردیاں نے
ناٹک
پٹّ سیاپا کرن دا
آکھے لگکے
سیانیاں
دادیاں ماواں دے
سوچیا
کیوں نہ میں
گُڈّا ساڑ کے دیکھاں
تے کراں
خوب پِٹّ سیاپے دا
ناٹک
فیر
سوچیا
رہن دے منا
ایویں
غصہ کرنگیاں
سیانیاں
دادیاں ماواں
پہُنچیگی ٹھیس
کومل مناں نوں
بھولیاں
آساں نوں...
دوی سِدّھو
No comments:
Post a Comment