پنج نمازاں
انتظار تاں کراں گی تیرا
آخری سانہواں تیکن
توں ہُن آکے بچاونا
یاں اُڈیکدے مُکدی تکنا
ایہ فیصلہ تیرے تے چھڈیا
میں تیری محبت نوں
اپنے دل وچ
بالاں وانگ پالیا اے
میں تے تینوں سمبھال لیا
بھاویں توں مینوں دِلوں کڈھیا۔
اُسدا سبھ کُجھ بن جاندا
جس نے لے کے سانبھ لیا
اُسدا ککھ نہیں بنیا
جس نے جس ٹاہنی تے بیٹھ
اُوسے نوں ہی وڈھیا۔
میں تیرے لئی پنج نمازاں
کردی تے روز ادا
تیرے کر کے میں فقر ہوئی
ہوؤ پورا جو میں مونہو کڈھیا۔
اِندر دے عشق حقیقی نوں
کِتے نظر نہ لگ جاوے
میری عرض مدینے نوں
لے اج پلّا اڑَیا۔
شاعرہ
اندرجیت اِندر لوٹے
لُدھیانہ چڑھدا پنجاب
شاہ مُکھی لپّی
سلیم آفتاب سلیم قصوری
No comments:
Post a Comment