ਮੰਜ਼ਿਲ
ਇੰਦਰ ਇੰਦਰਜੀਤ ਲੋਟੇ
ਦੁੱਗਰੀ ਲੁਧਿਆਣਾ
نظم
منزل
جیکر تینوں پا نہیں سکدے
تاں کیہ ہویا
چاہ تے سکدے ہاں
کہندے نے تیرے دل دا دروازہ
کُھلا رہندا اے
اسیں وی تیرے آں
اندر آ تے سکدے آں
زندگی دا خواب سی اک
توں مِل جاویں توں مِل گئیاں
ہُن جے خود نوں وی گوا
تے سکدے آں
توں اوہ گہنا جو خُدا نے مینوں
آپ گھڑکے دِتّا
ہُن جے لوکاں توں چھپاون لئی
چھپاونا پئیا چھپا تے سکدی آں
ہنیرا ہے ہنیری ہے کُجھ وی
مینوں نظر نہیں آوندا
تینوں متّھے دے امبر تے
تارے وانگر چمکا تے سکدے آں
ایندر نوں پتا اے میری منزل کیہ اے
توں رستہ ٹے بن
اپنے سانہواں نوں ویچ کے تینوں
کما تے سکدے آں
شاعرہ
ایندر جیت ایندر لوٹے
دُگّری لُدھیانہ انڈیا
شاہ مُکھی لپّی
سلیم آفتاب سلیم قصوری
No comments:
Post a Comment